ราเด็น มัซ ซูวาร์ดี ซูรียานิงรัต (อินโดนีเซีย: Soewardi Soerjaningrat, Suwardi Suryaningrat) หรือ กี ฮาจาร์ เดวันตารา (อินโดนีเซีย: Ki Hadjar Dewantara, Ki Hajar Dewantara หรือ Ki Hajar Dewantoro ซึ่งอิงตามการออกเสียงในภาษาชวา; 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1889, ปากูวาลามัน – 26 เมษายน ค.ศ. 1959, ยกยาการ์ตา) เป็นหนึ่งในแกนนำเคลื่อนไหวเรียกร้องเอกราชอินโดนีเซียจากเนเธอร์แลนด์ และเป็นนักเขียน คอลัมนิสต์ นักการเมือง และผู้ริเริ่มการศึกษาสำหรับชาวพื้นเมืองในอินโดนีเซีย ในยุคที่ปกครองโดยชาวดัตช์ (ดัตช์อีสต์อินดีส) เขาได้ก่อตั้งโรงเรียนตามันซิซวา (Taman Siswa school) ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาแห่งแรกที่เปิดรับนักเรียนที่เป็นชนพื้นเมือง ชาวเผ่าต่าง ๆ และชาวบ้านทั่วไป ในขณะนั้นการศึกษากระจุกอยู่ในกลุ่มบุตรหลานของกลุ่มชนชั้นปกครองและผู้มีฐานะชาวชวา และเจ้าอาณานิคมชาวดัตช์เท่านั้นกี ฮาจาร์ ได้รับการยกย่องเป็นวีรบุรุษแห่งชาติโดยประธานาธิบดีซูการ์โนเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1959[1] และเคยได้รับเลือกให้เป็นบุคคลบนธนบัตรรูปียะฮ์